என் அரேபிய அனுபவ்ங்கள் - 10.5

புதன் மதியம் 1 மணி. நல்ல வெயில். ஆபிஸிலிருந்து சிறிது சீக்கிரம் வந்து என் மகன் (அப்போது 5 வயதுக் குழந்தை) வருகைக்காக நிற்கிறேன். பஸ்ஸிருந்து இறங்கிய குழந்தை ஓடிப் போய் அருகில் இருந்த கடையில் நுழைந்து வெயிலுக்கு இதமாக ஒரு குளிர் பானத்தை எடுக்கிற்து. அதை திறக்கமுடியாமல் என்னிடம் உதவிக்கு வருகிறது. அவனுக்கு உதவும் பொருட்டு அந்த பாட்டிலை நான் திறக்கிறேன். அப்போது ஒரு முரட்டுக்கரம் என்னை தடுக்கிறது. தடுத்த முரட்டுகரங்களுக்கு சொந்தகாரர், நான் நண்பர் என நினைத்துக் கொண்டிருந்த அப்துல்லா. சூடான் நாட்டுக்காரர். அவர் கண்களில் கோபம் கொப்பளிக்க "எங்களை வெறுப்பெற்றுவதுதான் உன் குறிக்கோளா?. இது ரமதான் புனித நோன்பு மாதம் உனக்கு என்று தெரியாதா? . நாங்கள் பட்டினி கிடந்து அன்புடன் கடவுளை தொழும் வேளையில் நீ குளிர்பானம் அருந்தி எங்களை வெறுப்பேற்றுகிறாய். இதைப் பற்றி புகார் செய்தால் நீ இந்த நாட்டிலிருந்து இன்றைக்கே வெளியேறவெண்டியிருக்கும்" என்றார்.

நானும் "அப்துல்லா அமைதி... பசியெடுக்கும் போது. இந்த மாதிரி கோபம் வருவது இயற்கை. இந்த குளிர் பானம் என் குழந்தைக்கு எனக்கு இல்லை" என்றேன்.

பிறகு " ஆமா நீ புகார் செய்தால் நான் இந்தியாவிற்குதான் போவேன். அதில் எனக்கு மகிழ்ச்சியே....... நான் புகார் செய்தால் நீ சூடான் போக வேண்டியிருக்கும் எப்படி வசதி? " என்றேன். அவன் வழிந்த அசடு சூப்பர்

ரமதான் நோன்புகாலங்களில் பொது இடத்தில் சாப்பிடவோ, நீர் அருந்தவோ அல்லது புகைக்கவோ அனுமதி இல்லை. நீங்கள் முஸ்லிமாக இல்லாமல் இருந்தால் கூட.

பெரும்பான்மையானவர்களுக்கு நீங்கள் அடங்கி நடக்கவேண்டும். முஸ்லிம்களுக்கு 6 மணிநேரம் வேலை மற்றவர்களுக்கு 8 மணிநேரம்.
நீங்கள் மறைவான இடத்தில் உணவருந்தாலாம் ஆனால் உணவகங்கள் மூடியிருக்கும்.
அலுவலகத்தில் ஒரு தனி அறை இருக்கும் காபி அருந்த , புகைக்க ஆனால் வாசனை வெளியே வரக்கூடாது. வந்தால் விரதம் இருக்கும் நம்மாளுக்கு கோபம் வரும். அவர் விரதம் இருப்பதால் வேலை செய்யமாட்டார். நாம் வழக்கமாக வேலைசெய்ய வேண்டும் ஆனால் சாப்பிடக்கூடாது. அவர் இரவெல்லாம் முக்கு முக்கு என்று இனிப்புகளயும் பிரியாணிகளையும் முக்கிவிட்டு காலையில் தூங்கி வழிவார். அவர் தூங்கும் போது பட்டினிகிடப்பார் ஆனால் நாம் காபி அருந்தியோ புகைத்தோ அந்த வாசனையால் அவருக்கு எரிச்சல் தரக்கூடாது.

இதில் வேடிக்கை என்னவென்றால் சில பாகிஸ்தானியர்கள் கடைசி நாளன்று விரதம் இருந்தால் போதும் என நம்முடன் மூடிய அறைக்குள் காபி அருந்தியும் புகைத்தும் சகோதரத்துவத்தை நிலை நாட்டுவர்.

இப்தார் விருந்து என்பது இந்தியாவில் தற்போது பேமஸ். (கருணாநிதி அப்போ பாய் ஆகிவிடுவார். ஜெயலலிதா பீபீ ஆகிவிடுவார்)

இங்கே அரபு நாடுகளில் அலுவலகத்தில் ஓவ்வொரு டிபார்ட்மெண்ட் ஒவ்வொரு நாளைக்கு அழைப்பர்.

போகவில்லையென்றால் மதவதி என்று பெயர்கிடைக்கும். சரி போனால் "என்ன இன்னைக்கு டபுள் பிரேக்பாஸ்டா?" என நக்கல் இருக்கும்.

நான் இருந்த வாளகத்தில் நீச்சல் குளம் அருகே இந்த விருந்து நடக்கும். விருந்து முடிந்தபிறகு அந்த இடம் ஹடாரி படத்தில் பசியெடுத்த சிங்கங்கள் குதறிய வரிக்குதிரைகள் போல் காட்சியளிக்கும். அவ்வளவு களேபரம்

இரவு முழுவதும் கார்கள் கீரிச்சிடும் சத்தமும் மக்கள் நடமாட்டமும் நம் தூக்கத்தைக் கெடுக்கும்.

அரேபியர்கள் பட்டினி கிடக்கும் ரமதான் மாதத்தில் உணவு விற்பனை அதிகமாக இருபபது விந்தையுலும் விந்தை.

(ஒரு ஒப்புவமை: இந்தியாவில் காலை 6 மணிக்கு முன்னும் இரவு பத்து மணிக்கு பின்னும் தீபாவளியன்று பட்டாசுகள் வெடிக்ககூடாது. சிறுபான்மையினரின் தூக்கம் கெடும் என்பதால்)


ரமதான் புனித வேள்வி நடப்பதால் பட்டினி கிடந்து நம் நண்பர்கள் கோபமாக இருப்பார்கள். ஆகையால அதைப் பற்றி பேசவேண்டாம் ...

சகோதரத்துவ்த்தை பேணும் அரேபியர்களின் விருந்தோமபலைப் பார்ப்பமோ?

அலுவலகத்தில் பதவி உயர்வு கிடைத்தால் விருந்தளிப்பது வழக்கம். பதவி உயர்வு அரேபியர்களுக்குத் தான். நம்மாட்கள் டெக்னீசியனாக சேர்ந்து சீனியர் டெக்னீசியன்களாக ரிடையர் ஆவர்கள். இந்த விருந்தில் முஸ்லிம்/அரபிக்ளுக்கு தனியாகவும் மற்றவர்க்ளுக்கு தனியாக்வும் இருக்கும். அரேபியர்கள் கருஃப் என்ற பிரியாணியை பெரியதட்டில் வைத்து அதன் முன் வட்டமாக அமர்ந்து ஒரே தட்டில் உண்பர். நானும் சகோதரத்துவத்தை நிலைநாட்ட என் நண்பர்களின் அறிவுரைகளை புறக்கணித்து அந்த தட்டில் உண்பது வழக்கம். அவ்வாறு நான் அமரும் போது சரேலென்று விலகிய சில அரேபியர்களை நோட்டமிட்டேன். அவர்கள் விலக காரணம் நான் அந்த தட்டில் அமர்ந்ததால். பிறகு என்னுடைய எகிப்திய/சூடானிய/கென்ய நண்பர்களிடமிருந்து நான் அறிந்தது என்ன வென்றால் " உயர்குடிகள் அமரும் தட்டில் ஒரு திம்மியா அதுவும் இந்துவா" என விலகுவார்களாம்.

"யோவ் நாங்க தமிழர்கள் சொன்னால் உன் மண்டையில் ஏறாது" இது 25 வருடங்கள் அங்கே கொட்டைபோட்ட என் நண்பர்-தத்துவஞானி-வழிகாட்டி

சரி நம்மாட்கள் எப்படி விழாக்களை கொண்டாடுவர்கள் என்பது அடுத்து
தொடரும்.....